NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عُبَيْدُ
اللَّهِ بْنُ
مُعَاذٍ
حَدَّثَنَا
أَبِي
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ عَنْ
عَاصِمٍ عَنْ
أَبِي
الْعَالِيَةِ
عَنْ ثَوْبَانَ
قَالَ
وَكَانَ
ثَوْبَانُ مَوْلَى
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ مَنْ
يَكْفُلُ لِي
أَنْ لَا
يَسْأَلَ
النَّاسَ
شَيْئًا
وَأَتَكَفَّلُ
لَهُ
بِالْجَنَّةِ
فَقَالَ
ثَوْبَانُ
أَنَا
فَكَانَ لَا يَسْأَلُ
أَحَدًا
شَيْئًا
Resûlullah (s.a.v.)'in azatlısı
Sevbân'dan; demiştir ki: Resûlullah (s.a.v.):
Halktan bir şey
istemeyeceğine kim bana söz verir ki, ona cenneti garanti edeyim" buyurdu.
Sevbân: "Ben"
dedi. Gerçekten de hiç kimseden bir daha hiç bir şey istemedi.
İzah:
Nesaî, Zekât
Bu hadiste halktan
hiçbir şey istemeyen kimsenin cennete girmeye hak kazandığı ve Sevbân (r.a.)'ın
ulaşmış ol duğu yüksek mertebe anlatılmıştır.